St George, Bermuda, 30 mei 2007 Het drijvende dorp wacht op een weather window. Na wat dagen wachten vertrekken we in de slipstream van een wegtrekkend laag. Zo houden we nog even wind: 20-25 knopen en nog wat venijnige golven maken de start onaangenaam, maar wel snel. Zo lopen we twee dagen lang snel weg in oostenlijke richting, iets ten zuiden gedwongen door de noordoostenlijke wind. Niet helemaal waar we heen willen, maar waar we heen kunnen. Iedereen doet rustig aan, want we moeten eerst weer even inschommelen.
31º31' N, 59º40' W, 1 juni 2007, 12:00 AST Terwijl de wind afzwakt horen we via het radionet dat de Diederik terugkeert naar Bermuda wegens roerproblemen. Verslagenheid alom op het radionet dat er een boot terug moet keren terwijl de rest doorgaat. Routeergod Herb zendt boten naar het noorden, dwars door een rug vanhoge druk (geen wind). Wij willen zeilen (geen diesel gebruiken zo vroeg al in de reis), dus wij blijven oost-zuidoost uitgaan. Over twee dagen komt er sterke zuiderlijke wind die ons dan ook noord gaat brengen. Andere boten motoren door de rug heen, behalve de Hobnob met wie we dagelijks contact hebben. Zij willen ook blijven zeilen. De volgende dag brengt feestelijk fluisterzeilen. 's Nachts met prachtige maan en heldere luchten. Overdag zon en 's avonds natuurlijk kitsch zonsondergangen. Genieten met volle tuigen, crew Astrid en Martijn ook. Trimmen maar, bootsnelheid verhogen. Bij 6 knopen wind boeken we 4 knopen voortgang. Feest! Alleen als het echt te weinig wordt gaan 's nachts alle zeilen neer. We dobberen bij weinig golfslag en wachtlopen wordt een beetje een surrealistische bezigheid. Terwijl de boot langzaam rondjes draait en de GPS een positie geeft alsof we achter anker liggen, loopt de iPod op volle toeren. 31º18' N, 57º54' W, 3 juni 2007, 12:00 AST Hmmm, de wolken verdwijnen helemaal. We moeten in een rug van hoge druk zijn gelopen. Weerkaarten bestuderen dus en een tacktiek formuleren. Dat wordt enigzinds bemoeilijkt door de Amerikaanse weersdienst, die elke dag het hoog heel ergens anders plaatst. Boefjes, daar kan een mens niet op routeren. We gaan barometerzeilen: eerst het hoog in totdat we nog net genoeg wind (=snelheid) hebben. Dat is voor ons vandaag bij 1024,4 mb. Nu het hoog uitzeilen, we pikken weer wind op, maar gaan minder direct naar de Azoren. Weer het hoog insturen dus, totdat we weer bij de 1024,4 aankomen. Zo voelen we onze weg langs de rand van het hoog. Een paar dagen lang zeildobberen we zo voort. Astrid en Martijn komen hun droom tegen: een grote groep dolfijnen die om de boot speelt. Astrid spot een Walvis, zij het van verre. Ook een schildpad komt voorbij zetten. En overal zitten vogels, altijd, hoe ver je ook van land zit. We zijn benieuwd hoe die beesten slapen. 37º50' N, 46º18' W, 8 juni 2007, 12:00 AST We knallen weer: vandaag zetten we een 24 uursrecord van 173 nm in de boeken! Niet gek voor het Wateraapje. 's Nachts is de wind andermaal echter helemaal op. Analyse van de weerkaartjes laat zien dat dit wel eens een paar dagen zou kunnen duren. Wie met een zeil in een hoog zit, komt daar niet meer uit. Het hoog heeft je gevangen en je moet maar hopen dat het ergens anders wil gaan spelen. We zijn echter halverwege, dus misschien moeten we wat diesel gaan investeren. Morrend gaat de motor aan, want dieselvoortgang is eigenlijk valsspelen. De volgende dag kunnen we weer wat zeilen. Handsturen voor de snelheid en intussen houdt DJ Wammes het publiek wakker met zijn iPod deuntjes. De volgende dagen blijven rustig zeilen. We zijn nog niet helemaal uit het hoog en soms verdwijnt de wind. Dan dobberen we weer zeilloos rond. We motoren nog een halve dag om meer uit het hoog te geraken. We zetten weer een record neer: een dagafstand van 51 nm. Het laagste ooit. 38º22' N, 40º10' W, 11 juni 2007, 12:00 AST We zijn eindelijk achter het hoog aan het komen. De wind neemt weer toe, komt meer van achteren (zodat de spinnaker weer eens omhoog kan) en ook krijgen we weer af en toe een front over. We hebben dus weer voortgang en het voelt alsof de laatste etappe naar de Azoren is begonnen. 37º43' N, 34º40' W, 13 juni 2007, 12:00 AST Astrid is gisteren ziek geworden. We draaien wachten met z'n drieën. 's Nachts treffen we vaak regen. Diverse bedden worden nat door inslaande golven en curieuze lekkages. Niet getreurd: we hebben voortgang. Mijlen maken, we zijn er bijna. Weergod Herb voorspelt een zwaar front en stuurt "zijn" boten zelfs terug naar het westen. Wij denken wind in de rug wel aan te kunnen en gaan door. We sturen iets zuid om de ergste wind te vermijden. Die komt niet: de wind komt niet boven de 18 knopen uit en we krijgen drie buien aan dek. Nog maar een ruime dag naar Horta! Horta, 15 juni 2007, 12:30 AST Na een prachtige aanloop liggen we aan de kade. De Vagebond en de Mooncaryne staan ons op de kade op te wachten. De Schoonheyt komt een uurtje na ons binnen en legt naast ons aan. We hebben de hele reis radiocontact met ze gehad. De aankomstblijheid straalt van hun gezichten af. We zijn weer aan een overkant! Dat moet gevierd worden. Eigenlijk helemaal niet moe struikelen we 's avonds een sjiek restaurant binnen waar we ons laten verwennen met een ouderwets fijne Portugese maaltijd. We sluiten onze eerste avond af met een drankje in Café Sport. Trip: 2.023 nm Duur: 16 dagen en 20 uur Gemiddelde snelheid: 5,0 knoop.
Logstand: 9.166 nm. Watertemperatuur: 20º C.
Comments