Camaret, Bretagne, 13-15 augustus 2007
Een paar dagen in Camaret doorbrengen is geen straf. We maken wandelingen in de omgeving waar de hei prachtig in bloei staat. Toch is er wat veranderd. De regen is terug, evenals de fronten en lagedrukgebieden. Dat betekent dat we weer - voor het eerst - in regenjas de deur uitmoeten. Deja vu: zo was dat ja, dat kanaalzeilen. Ook het inmiddels traditionele cafébezoek plus koffie brengt enige teleurstelling. Zelfs vragen om "un esspresso, ça veut dire un café très forte, s'il vous plaît" brengt zonder verandering een slap bakje waarvan de sterkte zelfs onder de Nederlandse norm zit. Het kan, maar je doet dat niet voor je plezier. De dagelijkse weersanalyse laat zien dat we morgen een klein window krijgen om verder het kanaal in te zeilen, maar dat het daarna weer een week pet is. We besluiten de volgende dag te vertrekken. Het einddoel is nog niet bekend, we willen zover mogelijk komen, afhankelijk van het weer Frankrijk of Engeland kiezen.
Camaret, Bretagne, 16 augustus 2007
De punt van Bretagne ronden betekent een tocht door het Chenal du Four, en daar stroomt het nogal. Zoveel dat je er niet tegenopkomt als je de getijden verkeerd berekent. We willen iets voor slack weg en dat betekent vetrek om 12:30 uur. Eenmaal buiten gaat er al een hele horde Fransen voor ons uit. Kennelijk is hier voor de kentering nog wat marge om zonder al teveel tegenstroom richting chenal du four te gaan. Aan de andere kant: de Fransen zijn sportief en menig boot kruist tegen wind en een weinig stroom richting de mond van het kanaal. We komen langs een racetrimaran die als een grote spin over het water zweeft.
Het is hard opboksen tegen een dikke 20 kt wind. Een wolkenband drijft traag over, erachter zit blauw. Opeens is de wind weg en blijft de nare kruiszee. Met een zucht gaan de zeilen naar beneden en de motor aan. De zee blijft chaotisch en oncomfortabel. Grootzeil kunnen we door de golven niet voeren, we zeilen met uitgeboomde High Aspect en de motor bij. Vaart houden, want we willen in dit weather window een haven aandoen.
49 46' N, 2 25' W, 12:00h 17 augustus 2007
In een raar stroomgebied naast Alderney, waar de zee van alle kanten lijkt te komen terwijl de wind stabiel is, besluiten we naar Brighton te varen. Als we doorpezen kan dat net voordat een front ons inhaalt. Nu naar Cherbourg gaan (80 mijl) betekent tegenstroom en nodeloos "grondverlies". Dan liever de 155 mijl naar Brighton in redelijk tempo: middenin het kanaal is de stroom niet zo sterk tegen. Weerbericht zegt voor morgen 6 Bf en een zee die rather rough zal zijn.
Voort maar, nog even de giek nog wat harder naar beneden doorzetten. Door het plastic van de kap lijken er scheurtjes in de aanhechting van de neerhaler op de giek te zitten. Wat? Inderdaad, het metaal scheurt. Goed, neerhaler vieren en dan maar op een andere manier trimmen. We laten het grootzeil wel staan, zonder de neerhaler te gebruiken geeft dat geen probleem.
De avond valt en de schipper neemt de eerste wacht. Die gaat zonder noemenswaardige incidenten voorbij en de wacht wordt doorgegeven met de mededeling dat alles goed gaat. De schipperse komt er na een uur achter dat we toch wat dicht bij de outer owers zandbank komen en verlegd koers. De kaartschaal is iets kleiner hier in het kanaal dan we gewend zijn... toch even wat beter gaan opletten.
18 augustus 2007
De vroege morgen, om 6:50 uur, brengt de pier van Brighton in zicht. De ingang is altijd lastig te zien en ook nogeens deels verzand. Op de heenweg hebben we de binnenkomst in het donker gedaan en dat was wel even puzzelen met onverlichte boeien en groene flitsjes die de ondiepte markeren. We zijn blij dat het nu licht is; hoewel de voorspelde 6 Bf er nu nog niet staat spuit het water al over de 6 meter hoge kademuur. Er staat nu al een behoorlijke grondzee.
Door naar IJmuiden
19 augustus 2007
Brighton kan ons niet bekoren. Het is wederom slecht weer, het leuke centrum is te ver weg en alles is duur. We betalen hier het hoogste liggeld van ons rondje Atlantic. De weerkaarten geven nog één dag westenwind en daarna krijgen we minstens 5 dagen te maken met noordoosten(!)wind. Dat is geen goed vooruitzicht als je naar het noordoosten moet zoals wij, dus besluiten we nog diezelfde avond te vertrekken. Te 21:15 uur staat de stroom bijna de goede richting op en vertrekken we. Rekenen aan het getij leert dat we, meevarend met de getijdengolf (i.p.v. ertegenin) 11 uur stroom mee gaan meehebben. Er staat nog een behoorlijke bak wind, met bijbehorende venijnige golfjes, dus het wordt een vermoeiende nacht. Precies op tijd bereiken we het kenterpunt in de Dover strait waarna we vervolgens weer stroom mee hebben. Compensatie voor de oostenwind zullen we maar zeggen.
Routinematig, want dat is het ondertussen na een jaar zeilen wel, draaien we onze wachten. Bekend terrein, weinig informatie is genoeg. Het grootzeil laten we naar beneden wegens de scheur in de neerhaler, en we varen enkel op de fok. Zoveel vaart scheelt het niet eens.
20 augustus 2007
Voor Dover stuiven de ferries ons weer links en rechts voorbij. Voorbij Dover, nog in de vroege ochtend, besluiten we toch maar de shipping lane over te steken richting Calais en via België naar huis te zeilen. De wind die we nu nog hebben, kunnen we dan nog gebruiken. De Engelse kant houden levert tegenwind op. De stroom is ook op na een half etmaal. Dat mag ook wel, we hebben inderdaad bijna 12 uur stroom mee gehad. De voortgang wordt traag de komende uren terwijl we ons tussen de Belgische zandbanken doorwerken. Met enige vreugde ontdekken we oude way points op de kaart. Die kunnen we goed gebruiken, we zaten net gefronst naar de kaarten te staren hoe we ook al weer tussen de banken doorgingen. 's Avonds, op een leeg stuk water, passeren we de buitengrens van Nederland, ergens voor Zeebrugge en Walcheren. Bijna thuis.
20 augustus 2007
's Nachts trekken we langs zeeland, wind tegen en stroom tegen. Motoren. Tegen de ochtend wordt het beter, de wind neemt af en sterren komen door. We passeren een wat mistige Maasmond bij Rotterdam. Ondanks het doorjakkeren van de laatste dagen hebben we nog goede zin. Scheveningen, Katwijk en Noordwijk onttrekken zich helaas aan het zicht door het vocht in de lucht. We besluiten van zee een mail rond te sturen naar vrienden en familie met de uitnodiging voor een welkomsborrel voor vanavond. Vrijwel meteen worden we door mensen gebeld. Hoewel het een doordeweekse dag is, komen veel familie en vrienden langs en wordt het een hele gezellige avond.
Eindstand log: 11.123 nm.
Comentarios