St. Cruz, zaterdag 2 december 2006
De 140 mijl naar St. Cruz verlopen rustig. De passaatwind is ons voor de tweede keer gunstig gezind. We willen op 2 december daar zijn om Marc en Melanie en nicht Mireille nog even te zien voordat zij aan de grote oversteek naar de Carieb beginnen. De aanvaart is weer prachtig met al die puntige lavareliëfen en groener dan Isla Graciosa. We zien ook de Teide, de hoogste berg van Spanje, boven de wolken uitsteken.
Marc en Melanie heten ons welkom op de kade. Ze hebben tot vanavond een auto. Of we mee willen naar de supermarkt om in te slaan voor de oversteek. Een half uur later staan we wat beduust in de Carrefour en laden daar twee enorme winkelwagens vol met waterflessen en kant-en-klaar-maaltijden. De boel past maar net in het piepkleine autotje, dat diep door zijn vering zakt.
Twee dagen later hebben we een laatste avondmaal met de Audeouds voordat ze aan de grote oversteek beginnen. Heel huiselijk allemaal. We spreken frequenties af om onderweg contact met elkaar te kunnen houden via de SSB radio. Verder beloven we ze om, als hun postpakket nog aankomt, het voor ze mee te nemen naar de Carieb. Natuurlijk staat het marinapersoneel twee dagen later op de kade vrolijk te zwaaien dat er post voor ons is. Nu slepen we dus een vouwfiets met ons mee de komende 3000 mijl.....
De dagen erna houden we ons bezig met verder bevoorraden, zeilwinkels aflopen om de schier oneindige lijst met kleine frustels voor de boot aan te schaffen (jemig, wat zijn ze hier goed voorzien!), de weersontwikkelingen volgen en de zonnentent bouwen. De temperatuur loopt zo langzamerhand op, dus die gaan we vanaf nu nodig hebben. In dit weer begrijpen we er niets van dat ze in de winkels kerstballen proberen te verkopen.
St. Cruz, vrijdag 8 december 2006
Vandaag een autotje gehuurd om de Teide te verkennen. We slingeren over een prachtige bergweg omhoog tot we plotseling midden in de wolken zitten. Die hangen er meestal, zo tussen de 1500 en 1800 meter hoogte. Daarna rijden we de krater van Tenerife in. Tenerife bestaat eigenlijk uit een enorme vulkaan, waarvan de krater voor de helft in zee is gestort. Midden in die enorme krater is een nieuwe vulkaan uitgebarsten, de Teide. De kraterbodem ligt op een hoogte van ongeveer 2200 meter (da's hoger dan de Kriegerhorn, voor de kenners dezes!). Je ziet de lavastromen in het gesteente. Dit enorme maanlandschap verandert van gitzwart steen, naar spierwit, maar ook geel, rood, bruin en zelfs groen steen. Onderaan de Teide is een kabelbaan die je naar 3555 meter brengt. De laatste 200 meter omhoog mag je alleen op als je van tevoren een vergunning hebt aangevraagd. Jammer, dat wisten we niet. Je kunt gelukkig ook nog een stuk "horizontaal" rond de berg lopen. Op deze hoogte vinden je longen zelfs horizontaal lopen ineens erg vermoeiend. Langs deze rondwandeling kun je bijna alle andere eilanden van de archipel zien, zelfs op een semi-bewolkte dag als deze. Op de terugweg eten we een hap in Valflor, een lief bergdorpje. Omdat het inmiddels donker is, zien we niets van de echt toeristische kant van Tenerife met de, zoals de gids vermeld, gitzwarte stranden.
Logstand: 2184 nm