De Taag, 27 september 2022 Er staat een bak wind. Eigenlijk iets te veel voor vol tuig en halve wind op de Taag. Maar de zon schijnt en we weten dat we zo voor de wind komen als we afslaan richting zuid. We scheuren langs het Christusbeeld, de 25 Aprilbrug en de Torre de Belém. Toch wel indrukwekkend om daar met je eigen bootje vlak langs te varen.
Voor de zekerheid gaat op zee de dieptemeter weer uit, om de orca’s niet op ideeën te brengen. Eenmaal de Taag uit is het hier overal zo diep dat de dieptemeter het al snel toch niet meer kan meten. Een ongemakkelijke zee maakt de nacht vermoeiend, maar het schiet wel op met alleen het grootzeil. Op zich gaat dit allemaal volgens plan: er was zo’n 20 knopen op zee voorspeld en dat geeft nu eenmaal een zeetje. Maar dat hebben we liever dan dat we morgen zonder wind te zitten...
Om de hoek van de Cabo de São Vicente zou het minder moeten gaan waaien, maar dat blijkt niet zo te zijn. Blijkbaar waait de wind toch over het land en valt hier van de hoge kliffen af. De geplande ankerplek bij Sagres en de back up bij Baleeira vinden we om die reden te onrustig. We varen door naar Alvor: een wadachtig binnenwater, bereikbaar via een in de duinenrij gemaakte opening.
De timing is qua getij niet ideaal, maar met onze kiel op en de dieptemeter weer aangesloten wagen we het er op. De boeien blijken schaars en niet meer dan een suggestie te zijn voor waar de vaargeul ligt. Al het tegemoetkomende verkeer vaart aan de ‘verkeerde kant’ langs de boei. Kennelijk is het geultje verplaatst, maar de boeien niet. Voorzichtig ‘voelen’ we onze weg met een strak oog op de dieptemeter en de satellite view van google maps. Soms zie je daar meer op dan de officiële zeekaart aangeeft.
De aanloop is prachtig. In de verte, over de duinen, kun je de geankerde jachten net zien liggen. Dat belooft veel, maar de ankerplek zelf blijkt superdruk. We kunnen er eigenlijk niet meer bij. Uiteindelijk parkeren we te dicht tegen de vaargeul, maar dat moet maar even. We zijn moe en zullen morgen vroeg opstaan om te verplaatsen.
Zo gezegd, zo helaas niet gedaan. De volgende ochtend blijkt de kiel naar beneden te zijn gezakt. Het hydrauliekprobleempje speelt ons weer parten. De kiel wil ook niet meer naar boven. Nu, met bijna laag water, raken we net niet de bodem. Niet het moment om weg te varen in dit ondiepe stuk water…
Intussen zijn de locals ‘not amused’. Ze scheuren boos schreeuwend voorbij, omdat we in de vaargeul liggen. Inderdaad, waar er bij vloed ruimte genoeg was, is nu op laag water maar een paar bootlengtes over. We kunnen alleen maar sorry mompelen en wachten tot het water iets is gestegen.
Overleg. We hadden een paar daagjes Alvor in de planning staan, maar daar trekken we nu een streep door. Eerst maar eens wat aan de kiel doen. We vinden uit dat we in Lagos in principe de kant op kunnen om naar het probleem te kijken, mocht dat nodig zijn. Een paar uur later gaat het dus ankerop en richting Lagos.
Trip: 140 nm Logstand: 2.509 nm