Caleta del Sebo, zaterdag 25 november 2006
Een heerlijk zonnetje, niet te warm, zacht wiegend windje, prachtige omgeving en super rustig. Het lijkt wel vakantie ons verblijf op Graciosa. We genieten enorm van de rust na het hectische Marokko. Hier gebeurt echt helemaal niets. Iedere dag komt er een pondje een handjevol toeristen uitlaten, waar ze speciaal twee café's en een restaurant voor open laten. Verder is er niets, ook geen elektriciteit op de steiger. Hoog tijd om de zonnencellen in werking te stellen. Het gehele boordnet gaat overhoop om de boel te installeren, maar na twee middagen klussen zit alles goed. Tevreden kijken we naar het meterkastje waarop je ziet hoeveel amperes er binnen komen. Voor het eerst begint de boot er als een echte "vertrekkersboot" uit te zien, met al die apparatuur aan dek. Ook trekken we een paar middagen uit om de onderkant van de boot schoon te boenen. We krijgen veel bekijks als we in onze duikpakken, gewapend met schuursponsjes onder de boot door duiken, en wel van de vissen. Op weg naar St. Cruz blijkt dat we een knoop sneller varen. Het was de moeite waard.
We trekken er ook een middag op uit met mountainbikes. Raar om na vier maanden weer op een fiets te zitten. We crossen het hele eiland over, best zwaar op die zandweggetjes, maar prachtig. Al die rare kleuren van dat lavazand die in elkaar overlopen. Hier en daar worden cactusvruchten gekweekt, ongeveer het enige dat er groeit. Tot slot beklimmen we de gleufhoedvormige krater (het blijken er twee te zijn als we over de rand gluren) en hebben vanaf daar een geweldig uitzicht over het hele eilandje. Hier willen we eigenlijk nooit meer weg. Na 8 dagen nemen we met moeite afscheid.