top of page
Pascal Maas

De hoek om




Camariñas, 9 september 2022 En opeens is er dan tijd om met het bijbootje een idyllisch riviertje te verkennen. Onverwacht, want we hebben ‘haast’ om naar het zuiden te komen. We zijn in de ria van Camariñas. De tocht hierheen maakte ons wat narrig: een deining van 2,5 meter en (te) weinig wind op kop. Daar kun je helemaal niets mee. Klotsen met de motor aan, een uurtje of tien lang, daar wordt niemand blij van.


Er lag een hele vloot vertrekkers in a Coruña te wachten op een weerraam. Een groot laag boven Biskaje hield ons allen tegen. Achter het laag komt een windgat, en daar zitten we nu in. Over twee dagen komt het volgende laag (voormalig orkaan Danielle) ons plagen. Het resultaat: motoren in een klotszee. Hoort er allemaal bij.


Wij dachten: we kunnen morgen een dag verder klotsen, of we blijven in Camariñas om te profiteren van de zon en het aantrekkelijke riviertje dat hier in de baai uitkomt. We zijn gebleven.

Als resultaat worden we nu getrakteerd op een prachtig groen slingerend riviertje. De bomen lopen door tot aan het water. De boeg snort vrolijk op een vlaagje wind. Voor ons springt een schooltje vissen verschrikt uit ’t water.



De zomer is eigenlijk al voorbij en dit domein is alleen bereikbaar met de bijboot. We hebben het rijk voor ons alleen. Weer de prettige geur van naaldbomen, eucalyptus en van frisse zeelucht. Rustig zeilen we voor het lapje met bijbootje Ook verder de rivier op. Hier en daar landen we op een strandje. Het lijkt wel vakantie.



Logstand: 2.033


Comments


bottom of page